Jezus ucisza burzę (Mk 4, 35-41)

Chrystus daje pokój i ucisza burze naszego życia.

Rozwój Królestwa Bożego (Mk 4, 26-34)

Kiedy człowiek otwiera swoje serce dla Boga, wówczas doświadcza w swoim sercu wzrostu Królestwa Bożego. A wielkie Boże tajemnice poznają ludzie pokorni.

Przypowieść o świetle (Mk 4, 21-25)

Bardzo ważne jest umieć słuchać Boga i chodzić w świetle słowa Bożego. To pomaga nam w życiu dokonywać właściwych wyborów i i odnaleźć odpowiednią miarę oceny innych.

Przypowieść o siewcy (Mk 4, 1-20)

Bóg, jako Siewca, rzuca ziarno swojego słowa do mojego serca i pragnie, by przyniosło ono owoc w moim życiu. Jaką glebą jest moje serce? Czy żyję słowem Boga każdego dnia?

Prawdziwi krewni Jezusa (Mk 3, 31-35)

Pełnienie w życiu woli Bożej rodzi szczególną więź z Jezusem

Rozesłanie uczniów (Łk 10, 1-9 )

„Pokój temu domowi!” - to przesłanie zawsze aktualne. Dzieło ewangelizacji jest również dla budowania pokoju. Dziś Ewangelia uczy nas, że dzieło ewangelizacji potrzebuje świadków.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 14-20)

Nasze czasy potrzebują znaku Jonasza, potrzebują apostołów nawrócenia. Dzisiaj Jezus daje  nam program na całe nasze życie.

Rodzina niepokoi się o Jezusa (Mk 3, 20-21)

Dla dobra i dla zbawienia człowieka trzeba poświęcić własny czas. Tak czynili, naśladując Jezusa, "szaleńcy Boży" - święci.

Jezus wybiera dwunastu Apostołów (Mk 3,13-19)

Istotą misji apostolskiej i ewangelizacyjnej jest najpierw towarzyszenie Jezusowi, osobista więź z Jezusem.

Podziw tłumów dla Jezusa (Mk 3, 7-12 )

Nasze serce powinno wypełniać pragnienie, by każdego dnia być blisko Jezusa

Uzdrowienie w dzień szabatu (Mk 3, 1-6)

Dla Jezusa najważniejsze jest dobro człowieka, szczególnie cierpiącego.

Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu (Mk 2, 23-28 )

Liturgia, szczególnie Msza św. to nie tylko dziękczynienie, ale to także pochylenie się nad wielkością i godnością każdego człowieka. Dzisiaj Chrystus uczy nas spojrzenia na człowieka.

Zwyczajów Starego Testamentu nie można przenosić do Nowego (Mk 2, 18-22)

Nasze serca nie mogą być jak stare bukłaki. Przyjmijmy dar Ewangelii i odrzućmy nasze stare przyzwyczajenia.

Powołanie pierwszych uczniów (J 1, 35-42 )

Powołanie to pójście za Jezusem i danie świadectwa.

Powołanie Mateusza (Mk 2, 13-17)

Spojrzenie Jezusa pełne miłości jest najważniejsze w powołaniu Mateusza. [Miserando atque eligendo (z łac. Spojrzał z miłosierdziem i wybrał) – dewiza papieża Franciszka.] Zawsze, to pełne miłości spojrzenie, jest źródłem powołania. To spojrzenie miłości jest także źródłem nadziei, oczyszczenia i rozpoczęcia nowej drogi dla wszystkich dotkniętych grzechem.

Chrystus ma władzę odpuszczania grzechów (Mk 2, 1-12)

Czy moja wiara jest tak mocna jak u ludzi, którzy przynieśli paralityka? Czy zdaje sobie sprawę z tego, że moja wiara może ocalić drugiego człowieka? Muszę pamiętać, że nie jest ona sprawą prywatną, ale ma wymiar wspólnotowy. Jezus chce, aby moja wiara była silna.

Uzdrowienie trędowatego (Mk 1, 40-45)

Jezus lituje się nad człowiekiem. Uzdrawia trędowatego. Bóg zawsze pragnie dobra dla człowieka, chce być blisko nas, a my potrzebujemy dotyku Boga.

Jezus uzdrawia chorych (Mk 1, 29-39)

Szukamy Jezusa wtedy kiedy Go potrzebujemy. A Jezus chce, abyśmy G szukali z potrzeby serca i z głębi miłości. Jezus chce być blisko nas.

Jezus naucza jak ten, kto ma władzę (Mk 1, 21-28 )

Słowo Jezusa ma wielką moc. Tego słowa potrzebujemy. Ze spotkania codziennego ze słowem Jezusa rodzi się właściwe słowo ludzkie.

Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych Apostołów (Mk 1, 14-20)

Mam wciąż nawracać się i wierzyć Ewangelii. Muszę zacząć od siebie, aby innych prowadzić do Chrystusa.

Chrzest Jezusa (Mk 1, 6b-11)

Dzisiaj dziękuję Bogu za dar usynowienia. Modlę się o moją wierność Chrystusowi i przyrzeczeniom Chrztu Świętego. Wiem, że jestem w rękach Bożych jak Dziecko Boga.

Jezus jest Mesjaszem zapowiedzianym przez proroków (Łk 4, 14-22a )

Jezus jest Mesjaszem, daje prawdziwą wolność. Jezus jest Dobrą Nowiną. Jezus przynosi Dobrą Nowinę. W centrum mojego życia ma stać Ewangelia.

Jezus chodzi po wodzie (Mk 6, 45-52)

«Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się». Obecność Jezusa w naszym życiu jest źródłem nadziei i pokoju.

Rozmnażając chleb Jezus objawia swoją moc (Mk 6, 34-44 )

«Wy dajcie im jeść!» . Dzisiejsze słowa Jezusa stanowią fundament misji apostolskiej i ewangelizacyjnej Kościoła.

Bliskie jest królestwo niebieskie (Mt 4, 12-17. 23-25)

Jezus jest naszym Światłem i Życiem, żebyśmy nie chodzili w ciemności.

Pokłon mędrców ze wschodu (Mt 2, 1-12)

Dzisiaj po spotkaniu z Jezusem moje życie musi się zmienić. Dzisiaj składam moje życie w darze Jezusowi. W moim życiu musi być miejsce dla Jezusa.

Chrystus jest Synem Bożym (J 1, 43-51)

Pierwszym z zadań apostolskich jest świadectwo o Chrystusie. Przykład daje nam dzisiaj Filip.

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami (J 1, 1-5. 9-14)

Słowo - Jezus jest pośród nas. Jaki wpływ na moje życie ma ta wielka prawda, że Słowo stało się ciałem? Czy jestem wiernym świadkiem tej prawdy? Wiem, że jako człowiek jest ważny w oczach Bożych, bo Bóg jest blisko mnie, stał się ciałem, człowiekiem.

Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzechy świata (J 1, 29-34 )

Czy ja potrafię dać każdego dnia moje świadectwo o Chrystusie?

Świadectwo Jana Chrzciciela o Chrystusie (J 1, 19-28)

Za Janem Chrzcicielem musimy w naszym życiu dać Jezusowi pierwsze miejsce. Musimy też stanąć w prawdzie i pokorze przed Bogiem.

Nadano Mu imię Jezus (Łk 2, 16-21 )

W hałasie i szaleństwie współczesnego świata trzeba odnaleźć ducha, pokorę, ciszę i prostotę żłóbka betlejemskiego, by odnaleźć pokój serca. Trzeba odnaleźć Maryję, Józefa i Niemowlę.