Zapowiedź zburzenia świątyni (Łk 21, 5-11)

Musimy umieć rozpoznać znaki czasu, aby świątynia naszego sumienia nie była jak "kamień na kamieniu, który by nie był zwalony"

Jezus wypędza przekupniów ze świątyni (Łk 19, 45-48)

Świątynią jest także nasze sumienie i serce, które bardzo często za cenę handlu wartościami czynimy jaskinią zbójców i targowiskiem.

Zapowiedź zburzenia Jerozolimy (Łk 19, 41-44)

Jezus zapłakał nad Jerozolimą. Bóg wciąż płacze nad miastami ludzkimi.

Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego (J 3, 1-8)

Tak jak Nikodem dialogujmy z Jezusem

Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma (Łk 24, 35-48 )

"Pokój wam". To szczególny dar Chrystusa Zmartwychwstałego.

Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba (Łk 24, 13-35)

Pragnieniem naszego serca powinno być spotkanie z Jezusem przy łamaniu chleba.

Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego (J 20, 1-9)

Bądźmy świadkami Zmartwychwstania.

Wielka Noc

"Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął" (Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę)

Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Jana (J 18, 1 – 19, 42)

Witaj Krzyżu! Jedyna moja nadziejo.

Do końca ich umiłował (J 13, 1-15 )

"...do końca ich umiłował...I zaczął umywać uczniom nogi...". Program kapłańskiego życia. 

Zdrada Judasza (Mt 26, 14-25)

Módlmy się za kapłanów, o ich wierność Jezusowi.

Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra (J 13, 21-33. 36-38 )

"A była noc". Ta noc zdrady Judasza i zaparcia się Piotra trwa wciąż w wielu ludzkich sercach.

Namaszczenie w Betanii (J 12, 1-11)

Na nasze codzienne drogi potrzebujemy lekcji pokory, której uczy nas Maria z Betanii.

Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Marka.(Mk 14, 1 – 15, 47)

Bądź pozdrowiony Krzyżu Chrystusa, moja jedyna nadziejo. Mądrość krzyża powinna być światłem na ścieżkach mojego życia.

Jezus umrze, aby zgromadzić rozproszone dzieci Boże (J 11, 45-57)

Ślepota Kajfasza wciąż trwa.

Jezus oskarżony o bluźnierstwo (J 10, 31-42)

Czy potrafię obronić Jezusa przed ukamienowaniem w ludzkich sercach?

Ziarno, które wpadłszy w ziemię obumrze, przynosi plon obfity (J 12, 20-33 )

Ziarno naszego życia powinno przynieść dobry owoc wiary.

Spory około osoby Jezusa (J 7, 40-53)

Nasze ludzkie kalkulacje bardzo często przeszkadzają nam w poznaniu Osoby Jezusa.

Przeciwnicy zamierzają pojmać Jezusa (J 7, 1-2. 10. 25-30)

Przygotowujmy się do godziny Jezusa.

Maryja i Józef znajdują Jezusa w świątyni (Łk 2, 41-51a )

"Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany". Jezus uczy nas pokory i tego, że powinniśmy mieć w sobie ducha Nazaretu. Trzeba każdego dnia być w tym co należy do Ojca. Trzeba być zjednoczonym z Bogiem.

Syn Boży ożywia tych, których chce (J 5, 17-30 )

Nie bójmy się, by Jezus działał w naszym życiu.

Uzdrowienie paralityka w sadzawce Betesda (J 5, 1-3a. 5-16 )

"Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody". Bardzo potrzebujemy obecności drugiego człowieka. Konkretna pomoc dopełnia w pewien sposób naszą modlitwę.

Uzdrowienie syna urzędnika królewskiego (J 4, 43-54)

Wiara w słowo Jezusa uzdrawia.

Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony (J 3, 14-21 )

Nasze życie powinniśmy budować na fundamencie krzyża Chrystusowego.

Przypowieść o faryzeuszu i celniku (Łk 18, 9-14 )

Duch pokory, tak jak w postawie celnika, daje usprawiedliwienie. Faryzeizm zamyka drogę do usprawiedliwienia.

Pierwsze ze wszystkich przykazań (Mk 12, 28b-34)

Przykazanie miłości Boga i bliźniego jest fundamentem i istotą życia chrześcijańskiego.

POSŁUCHAJ

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie (Łk 11, 14-23)

Nasze sumienie nie powinno być królestwem rozdartym, które pustoszeje.

Kto wypełnia przykazania, ten będzie wielki w królestwie niebieskim (Mt 5, 17-19 )

Przykazania Boże są drogowskazem na ścieżkach naszego życia.

Przypowieść o niemiłosiernym słudze (Mt 18, 21-35)

Przebaczenie rodzi pokój w sercu tego, który przebacza i tego, który je otrzymuje.

Jezus został posłany do wszystkich ludów (Łk 4, 24-30)

Boje się chwili, w której nie zauważyłbym przechodzącego obok Chrystusa.

Zapowiedź męki i zmartwychwstania (J 2, 13-25)

Nasze serce i sumienie jest świątynią. Nie możemy z tej świątyni robić targowiska.

Przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15, 1-3. 11-32)

Bóg Ojciec w swoim miłosierdziu pochyla się nad każdym człowiekiem. Jak Dobry Ojciec chce powrotu swojego syna marnotrawnego.

Przypowieść o dzierżawcach winnicy (Mt 21, 33-43. 45-46)

Bóg chce, abyśmy oddali plon z dzierżawy w winnicy powierzonej nam przez Boga.  Mamy ten plon oddać we właściwym czasie i przyjąć Jezusa jako naszego Pana i Zbawiciela.

Przypowieść o Łazarzu i bogaczu (Łk 16, 19-31 )

Chrześcijan powinien być jak ewangeliczny "pies liżący rany" bliźniego.

Nieustanne dążenie do doskonałości (Flp 3, 8-14)

"Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim...". Te słowa św. Pawła całkowicie przemeblowały moje myślenie. Sięgnęły do głębin mojego serca.

Największy dowód miłości (J 15, 9-17)

Wytrwanie w miłości Jezusowej to istota naszego życia duchowego.

Strzeżcie się pychy i obłudy (Mt 23, 1-12 )

W życiu najważniejsza jest pokora i miłość. To pokora i miłość ofiarna, służebna nadają prawdziwą wielkość człowiekowi. Pokora rodzi prawdziwy pokój w sercu człowieka.

Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone (Łk 6, 36-38)

Miarą naszej relacji do drugiego człowieka jest miłosierdzie.

Przemienienie Pańskie (Mk 9, 2-10 )

Jezus umacnia naszą wiarę, abyśmy potrafili pójść za Nim z góry Tabor na górę Golgotę.

Bądźcie doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski (Mt 5, 43-48)

Miłość nieprzyjaciół i modlitwa za prześladowców. To bardzo trudna droga do doskonałości.

Przed złożeniem ofiary trzeba pojednać się z braćmi (Mt 5, 20-26)

Sprawiedliwość to także umiejętność pojednania z braćmi. Taka sprawiedliwość połączona z miłością  miłosierną prowadzi do świętości.

Kto prosi, otrzymuje (Mt 7, 7-12 )

Bóg jest zawsze blisko człowieka

Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie (Łk 11, 29-32)

Nasze czasy potrzebują "znaku Jonasza". Potrzebujemy apostołów nawrócenia i pokuty. (Notatki osobiste Jana Pawła II). Oratio et poenitentia (modlitwa i pokuta) - program na nasze czasy.

Jezus uczy, jak się modlić (Mt 6, 7-15)

Jezus daje nam szczególny dar, to dar modlitwy. Czy jestem wierny tej codziennej modlitwie?

Chrystus będzie nas sądził z uczynków miłości (Mt 25, 31-46)

Miłość miłosierna, uczynki miłości, to jest droga do naszej świętości. Z uczynków miłości będziemy sądzeni.

Jezus był kuszony przez szatana, aniołowie zaś Mu usługiwali.(Mk 1, 12-15)

W drodze do nawrócenia potrzebujemy duchowego doświadczenia pustyni.

Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz grzeszników (Łk 5, 27-32)

Dla Jezusa każdy człowiek jest ważny

Kiedy zabiorą im oblubieńca, wtedy będą pościć (Mt 9, 14-15)

Najważniejsze jest zjednoczenie z Oblubieńcem.

Kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa (Łk 9, 22-25 )

Mamy trzy zadania na całe życie: zaprzeć się siebie, wziąć krzyż i naśladować Jezusa

Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie (Mt 6, 1-6. 16-18)

Wielki Post to czas badania naszego serca. MOJE KAZANIE

Strzeżcie się kwasu faryzeuszów (Mk 8, 14- 21)

Kwas faryzeuszów i kwas Heroda zamyka ludzkie serca na odkrycie obecności Jezusa - Chleba, który daje życie wieczne

Jezus nie chce dać znaku (Mk 8, 11-13)

Nasze pokolenie szuka dowodów na istnienie Boga. Jedynym znakiem jest Jezus.

Uzdrowienie trędowatego (Mk 1, 40-45 )

Człowiek cierpiący potrzebuje bliskości Boga, ale również potrzebuje naszej bliskości.

Rozesłanie uczniów (Łk 10, 1-9)

Misja, pokój i Ewangelia - to trzy słowa klucze, które dzisiaj Jezus nam przypomina. One powinny być treścią naszego życia duchowego i apostolskiego. Te słowa pozwalają nam również zrozumieć misję Świętych Apostołów Słowian Cyryla i Metodego.

Uzdrowienie głuchoniemego (Mk 7, 31-37)

«Effatha», to znaczy: «Otwórz się». Jezus chce, byśmy słuchali Boga i głosili Jego chwałę. Nie możemy być głusi na Prawdę Ewangelii.

Prośba poganki wysłuchana (Mk 7, 24- 30 )

Na zaufanie człowieka Bóg odpowiada miłością miłosierną.

Prawdziwa nieczystość pochodzi z serca (Mk 7, 14-23 )

Dzisiaj Jezus zaprasza nas do ewangelicznej szkoły formowania serca. Potrzebujemy ewangelicznej mądrości serca. Kiedy w sercu jest ład, wówczas w sposób właściwy kształtuje się ład społeczny.

Prawo Boże i tradycje ludzkie (Mk 7, 1-13)

Strzec Prawo Boże. Nie mieć serca obłudnego. Mieć serce otwarte dla Boga. To program  jaki dzisiaj nakreśla nam Ewangelia.

Jezus uzdrawia chorych (Mk 6, 53-56)

Potrzebujemy obecności Jezusa w naszym życiu. Potrzebujemy Jego dotyku uzdrawiającego.

Jezus uzdrawia i wypedza złe duchy (Mk 1, 29-39 )

Potrzebujemy Jezusa. Wszędzie Go szukamy. Szczególnie wtedy, gdy mamy poranione serca.

Jezus lituje się nad tłumem (Mk 6, 30-34)

Dzisiejsza Ewangelia jest teologią pracy apostolskiej i szkołą właściwego odpoczynku.

Śmierć Jana Chrzciciela (Mk 6, 14-29)

Czasy Heroda trwają. Także dzisiaj znak głowy Jana Chrzciciela na misie jest wciąż aktualny

Rozesłanie Apostołów (Mk 6, 7-13)

W dziele apostolskim bardzo ważne jest świadectwo. Jezus uczy swoich uczniów jak mają głosić Dobrą Nowinę, przypomina o świadectwie.

Jezus nie przyjęty w Nazarecie (Mk 6, 1-6 )

Dramat Nazaretu wciąż trwa. Nasze pokolenie też nie przyjmuje Chrystusa.

Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie kobiety (Mk 5, 21-43)

Życie czasem bardzo boli, ale po wielu latach kapłaństwa dzisiaj odkryłem głębię słów Jezusa: «Nie bój się, wierz tylko».

Ofiarowanie Jezusa w świątyni (Łk 2, 22-32)

Chrystus jest naszym Światłem a Maryja wzorem.

Jezus naucza jako mający władzę (Mk 1, 21-28)

Człowiek na trudnych ścieżkach swojego życia potrzebuje daru słowa Bożego. To słowo ma moc, ono zmienia ludzkie życie. Tym słowem trzeba się karmić każdego dnia.

Jezus ucisza burzę (Mk 4, 35-41)

Chrystus daje pokój i ucisza burze naszego życia.

Rozwój Królestwa Bożego (Mk 4, 26-34)

Kiedy człowiek otwiera swoje serce dla Boga, wówczas doświadcza w swoim sercu wzrostu Królestwa Bożego. A wielkie Boże tajemnice poznają ludzie pokorni.

Przypowieść o świetle (Mk 4, 21-25)

Bardzo ważne jest umieć słuchać Boga i chodzić w świetle słowa Bożego. To pomaga nam w życiu dokonywać właściwych wyborów i i odnaleźć odpowiednią miarę oceny innych.

Przypowieść o siewcy (Mk 4, 1-20)

Bóg, jako Siewca, rzuca ziarno swojego słowa do mojego serca i pragnie, by przyniosło ono owoc w moim życiu. Jaką glebą jest moje serce? Czy żyję słowem Boga każdego dnia?

Prawdziwi krewni Jezusa (Mk 3, 31-35)

Pełnienie w życiu woli Bożej rodzi szczególną więź z Jezusem

Rozesłanie uczniów (Łk 10, 1-9 )

„Pokój temu domowi!” - to przesłanie zawsze aktualne. Dzieło ewangelizacji jest również dla budowania pokoju. Dziś Ewangelia uczy nas, że dzieło ewangelizacji potrzebuje świadków.

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 14-20)

Nasze czasy potrzebują znaku Jonasza, potrzebują apostołów nawrócenia. Dzisiaj Jezus daje  nam program na całe nasze życie.

Rodzina niepokoi się o Jezusa (Mk 3, 20-21)

Dla dobra i dla zbawienia człowieka trzeba poświęcić własny czas. Tak czynili, naśladując Jezusa, "szaleńcy Boży" - święci.

Jezus wybiera dwunastu Apostołów (Mk 3,13-19)

Istotą misji apostolskiej i ewangelizacyjnej jest najpierw towarzyszenie Jezusowi, osobista więź z Jezusem.

Podziw tłumów dla Jezusa (Mk 3, 7-12 )

Nasze serce powinno wypełniać pragnienie, by każdego dnia być blisko Jezusa

Uzdrowienie w dzień szabatu (Mk 3, 1-6)

Dla Jezusa najważniejsze jest dobro człowieka, szczególnie cierpiącego.

Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu (Mk 2, 23-28 )

Liturgia, szczególnie Msza św. to nie tylko dziękczynienie, ale to także pochylenie się nad wielkością i godnością każdego człowieka. Dzisiaj Chrystus uczy nas spojrzenia na człowieka.

Zwyczajów Starego Testamentu nie można przenosić do Nowego (Mk 2, 18-22)

Nasze serca nie mogą być jak stare bukłaki. Przyjmijmy dar Ewangelii i odrzućmy nasze stare przyzwyczajenia.

Powołanie pierwszych uczniów (J 1, 35-42 )

Powołanie to pójście za Jezusem i danie świadectwa.

Powołanie Mateusza (Mk 2, 13-17)

Spojrzenie Jezusa pełne miłości jest najważniejsze w powołaniu Mateusza. [Miserando atque eligendo (z łac. Spojrzał z miłosierdziem i wybrał) – dewiza papieża Franciszka.] Zawsze, to pełne miłości spojrzenie, jest źródłem powołania. To spojrzenie miłości jest także źródłem nadziei, oczyszczenia i rozpoczęcia nowej drogi dla wszystkich dotkniętych grzechem.

Chrystus ma władzę odpuszczania grzechów (Mk 2, 1-12)

Czy moja wiara jest tak mocna jak u ludzi, którzy przynieśli paralityka? Czy zdaje sobie sprawę z tego, że moja wiara może ocalić drugiego człowieka? Muszę pamiętać, że nie jest ona sprawą prywatną, ale ma wymiar wspólnotowy. Jezus chce, aby moja wiara była silna.

Uzdrowienie trędowatego (Mk 1, 40-45)

Jezus lituje się nad człowiekiem. Uzdrawia trędowatego. Bóg zawsze pragnie dobra dla człowieka, chce być blisko nas, a my potrzebujemy dotyku Boga.

Jezus uzdrawia chorych (Mk 1, 29-39)

Szukamy Jezusa wtedy kiedy Go potrzebujemy. A Jezus chce, abyśmy G szukali z potrzeby serca i z głębi miłości. Jezus chce być blisko nas.

Jezus naucza jak ten, kto ma władzę (Mk 1, 21-28 )

Słowo Jezusa ma wielką moc. Tego słowa potrzebujemy. Ze spotkania codziennego ze słowem Jezusa rodzi się właściwe słowo ludzkie.

Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych Apostołów (Mk 1, 14-20)

Mam wciąż nawracać się i wierzyć Ewangelii. Muszę zacząć od siebie, aby innych prowadzić do Chrystusa.

Chrzest Jezusa (Mk 1, 6b-11)

Dzisiaj dziękuję Bogu za dar usynowienia. Modlę się o moją wierność Chrystusowi i przyrzeczeniom Chrztu Świętego. Wiem, że jestem w rękach Bożych jak Dziecko Boga.

Jezus jest Mesjaszem zapowiedzianym przez proroków (Łk 4, 14-22a )

Jezus jest Mesjaszem, daje prawdziwą wolność. Jezus jest Dobrą Nowiną. Jezus przynosi Dobrą Nowinę. W centrum mojego życia ma stać Ewangelia.

Jezus chodzi po wodzie (Mk 6, 45-52)

«Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się». Obecność Jezusa w naszym życiu jest źródłem nadziei i pokoju.

Rozmnażając chleb Jezus objawia swoją moc (Mk 6, 34-44 )

«Wy dajcie im jeść!» . Dzisiejsze słowa Jezusa stanowią fundament misji apostolskiej i ewangelizacyjnej Kościoła.

Bliskie jest królestwo niebieskie (Mt 4, 12-17. 23-25)

Jezus jest naszym Światłem i Życiem, żebyśmy nie chodzili w ciemności.

Pokłon mędrców ze wschodu (Mt 2, 1-12)

Dzisiaj po spotkaniu z Jezusem moje życie musi się zmienić. Dzisiaj składam moje życie w darze Jezusowi. W moim życiu musi być miejsce dla Jezusa.

Chrystus jest Synem Bożym (J 1, 43-51)

Pierwszym z zadań apostolskich jest świadectwo o Chrystusie. Przykład daje nam dzisiaj Filip.

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami (J 1, 1-5. 9-14)

Słowo - Jezus jest pośród nas. Jaki wpływ na moje życie ma ta wielka prawda, że Słowo stało się ciałem? Czy jestem wiernym świadkiem tej prawdy? Wiem, że jako człowiek jest ważny w oczach Bożych, bo Bóg jest blisko mnie, stał się ciałem, człowiekiem.

Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzechy świata (J 1, 29-34 )

Czy ja potrafię dać każdego dnia moje świadectwo o Chrystusie?

Świadectwo Jana Chrzciciela o Chrystusie (J 1, 19-28)

Za Janem Chrzcicielem musimy w naszym życiu dać Jezusowi pierwsze miejsce. Musimy też stanąć w prawdzie i pokorze przed Bogiem.

Nadano Mu imię Jezus (Łk 2, 16-21 )

W hałasie i szaleństwie współczesnego świata trzeba odnaleźć ducha, pokorę, ciszę i prostotę żłóbka betlejemskiego, by odnaleźć pokój serca. Trzeba odnaleźć Maryję, Józefa i Niemowlę.