Słowo stało się ciałem (J 1, 1-18 )

Historia ludzkości splata się z historią zbawienia. Bóg stał się człowiekiem, abyśmy byli Boży. Trzeba dać świadectwo o Słowie, które jest światłem na ścieżkach naszego życia.

Anna mówiła o Jezusie wszystkim, którzy oczekiwali Mesjasza (Łk 2, 36-40 )

Dać świadectwo o Jezusie Mesjaszu to treść chrześcijańskiego życia na każdy dzień.

Chrystus jest światłem na oświecenie pogan (Łk 2, 22-35 )

Chrystus jest dla mnie Światłem i Życiem. Bez tego Światła życie jest bardzo trudne, a właściwie niemożliwe.

Dziecię rosło napełniając się mądrością (Łk 2, 22. 39-40)

Trzeba nam żyć duchem Świętej Rodziny z Nazaretu. Trzeba uczyć się każdego dnia trwania przed Bogiem, pokory, ciszy, ukrycia  i ducha modlitwy.

Jan ujrzał i uwierzył (J 20, 2-8 )

Tak wiele Dzieł Bożych działo się i dzieje w naszym życiu. Czy potrafimy je ujrzeć? Czy potrafimy uwierzyć?

Duch Ojca waszego będzie mówił przez was (Mt 10, 17-22)

Chrystus mówi nam dzisiaj, że nasza wiara w Niego wymaga odważnego świadectwa. Historia św. Szczepana wciąż trwa w Syrii, Iraku, na Bliskim Wschodzie, ale jest ona obecna i żywa także w Europie, a nawet w Polsce.

Słowo stało się ciałem (J 1, 1-5. 9-14)

Bóg wszedł w historię świata i człowieka. Żyjemy w Bogu. Tylko Chrystus - Słowo przynosi pokój do naszych serc.

Nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce (Łk 1, 67-79)

Jezus jest Światłem. Bez Jezusa życie jest bardzo trudne

Narodzenie Jana Chrzciciela (Łk 1, 57-66 )

Jan Chrzciciel pomaga nam w czuwaniu adwentowym. Ręka Pańska jest z nim. Jego dzieło jest ważne dla historii zbawienia każdego z nas.

Maryja dziękuje za wcielenie się Syna Bożego (Łk 1, 46-56)

Magnificat. Z Maryją powinienem każdego dnia dziękować Bogu za wielkie dary. W tym dziękczynieniu nie mogę myśleć jedynie o sobie samym. Muszę też myśleć o innych. Magnificat to także wspaniała modlitwa społeczna Maryi.

Maryja pocznie i porodzi Syna (Łk 1, 26-38 )

Trzeba każdego dnia otwierać się na wolę Bożą na wzór Maryi.

Maryja pocznie i porodzi Syna (Łk 1, 26-38 )

Adwent przypomina nam, abyśmy w naszym życiu naśladowali fiat Maryi.

Archanioł Gabriel zapowiada narodzenie Jana Chrzciciela (Łk 1, 5-25 )

"Nie bój się Zachariaszu!". To szczególne przesłanie płynące z Adwentu dla nas wszystkich. Otwórzmy drzwi naszych serc dla Chrystusa.

Jezus urodzi się z Maryi zaślubionej Józefowi, potomkowi Dawida (Mt 1, 18-24 )

Św. Józef jako człowiek prawy poznaje tajemnicę Maryi, tajemnicę Jej Serca. Tylko Bóg objawia tajemnice serca.

Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida (Mt 1, 1-17)

Historia zbawienia splata się z historią każdego człowieka.

Grzesznicy uwierzyli Janowi (Mt 21, 28-32)

Uwierzyć świadkom wiary, to najlepsze co nas może w życiu spotkać. To doświadczenie Bożej Miłości na drogach własnego życia.

Skąd pochodził chrzest Janowy (Mt 21, 23-27)

Dla arcykapłanów i starszych ludu liczą się ich własne interesy i zachowanie władzy. Dla Jezusa natomiast najważniejsza jest prawda. A czym dla nas jest prawda?

Jan Chrzciciel przygotowuje przyjście Chrystusa (J 1, 6-8. 19-28)

Nasze czasy potrzebują świadków takich jak Jan Chrzciciel, który wskazuje na Chrystusa: Życie, Prawdę, Światłość. Tylko czy my potrafimy słuchać świadków? To ważne adwentowe pytanie.

Eliasz już przyszedł, a nie poznali go (Mt 17, 10-13)

Eliasz i Jan Chrzciciel wciąż do nas mówią. Jednak nasze pokolenie nie potrafi rozpoznać świadka lub proroka. A oni są i dają światło na nasze codzienne drogi. Co zrobiliśmy ze świadectwem św. Jana Pawła II ?

Ci, którzy odrzucili Jana Chrzciciela, nie przyjmą Chrystusa (Mt 11, 16-19)

Wiary nie można traktować jak zabawy dzieci na rynku.

Nie ma większego człowieka od Jana Chrzciciela (Mt 11, 11-15)

Dla sprawy Bożej trzeba być szaleńcem, tak jak św. Jan Chrzciciel.

Chrystus pokrzepia utrudzonych (Mt 11, 28-30)

Serce Jezusa jest naszym pokojem. Chrystus daje nam ukojenie i jest z nami w naszych trudach.

Bóg nie chce zguby zbłąkanych (Mt 18, 12-14)

Bóg zawsze szuka i chce ocalić człowieka. Bóg kieruje się miłosierdziem, a nie kalkulacjami.

Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą (Łk 1, 26-38)

Uczmy się od Niepokalanej otwarcia na wolę Bożą. Walczmy o czystość naszych serc.

Jan Chrzciciel przygotowuje drogę Panu (Mk 1, 1-8)

Jan Chrzciciel szczególny patron Adwentu woła do nas, abyśmy przygotowali nasze serca na przyjście Pana. Tak wiele pracy przed nami. Musimy wyprostować ścieżki naszego życia. Bóg daje nam duchowe dary na to prostowanie ścieżek: rekolekcje, dni skupienia, sakramenty.

Jezus lituje się nad znękanymi (Mt 9, 35 – 10, 1. 5. 6-8)

Jezus uczy nas miłości do człowieka. Pochyla się nad każdym cierpieniem. Uczy nas tego, że każdy człowiek jest bardzo cenny w oczach Bożych. Dlatego chrześcijaństwo nie może być kółkiem wzajemnej adoracji, ale pójściem do tych, którzy cierpią materialnie, moralnie i duchowo.

Uzdrowienie niewidomych, którzy uwierzyli w Jezusa (Mt 9, 27-31)

Wiara i przylgnięcie do Jezusa daje uzdrowienie. My też potrzebujemy światła od Chrystusa, by lepiej widzieć miłość Bożą. Ten cud nie potrzebuje reklamy, fleszów i kamer, ani rozgłosu. Potrzebujemy nie tylko myślenia o Ewangelii, ale myślenia według Ewangelii.

Kto spełnia wolę Bożą, wejdzie do królestwa niebieskiego (Mt 7, 21. 24-27 )

Słuchanie Słowa Bożego i pełnienie woli Ojca jest cechą człowieka roztropnego. Gdy słuchamy słowo Jezusa i je wypełniamy, to wtedy dom naszego życia budujemy na solidnym fundamencie.

Jezus ociera łzy i daje cudowny pokarm (Mt 15, 29-37)

Jezus pochyla się nad każdym człowiekiem, szczególnie cierpiącym, głodnym i ubogim. Jego głos miłosierny "Żal mi ludu" powinien stać się programem naszego życia i powinien być złączony z naszym świadectwem wiary. To także program ewangelizacji.

Jezus rozradował się w Duchu Świętym (Łk 10, 21-24)

Tylko pokora i prostota serca pozwala nam zobaczyć i zrozumieć dzieła Boże w naszym życiu. Tylko w pokorze serca możemy zrozumieć miłość Bożą i obecność Boga w naszym życiu i w naszej codzienności.

Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego (Mt 8, 5-11)

Wiara nadaje kierunek naszemu życiu. Wiara niesie uzdrowienie.